Ομήρου Οδύσσεια 

Μετάφραση Δ. Ν. Μαρωνίτης

Θεσσαλονίκη: ΙΝΣ 2006

Ραψωδία ω: «Νέκυια Δευτέρα»

ΠΑΡΕΠΟΜΕΝΑ:

Επιτάφια άθλα:

Η μάνα σου μετά απ’ τους θεούς γυρεύοντας περίκαλλα έπαθλα,                85

στη μέση τα έβαλε, ν’ αγωνιστούν γι’ αυτά οι αριστείς των Αχαιών.

Ο ίδιος πέτυχες, όσο ακόμη ζούσες, αγώνες επιτάφιους

ανδρών γενναίων, κάθε φορά που έσβηνε ένας βασιλιάς

κι οι νέοι ζώνονταν ν’ αγωνιστούν, ποιος τα βραβεία θα πάρει.

Αν όμως έβλεπε εκείνα, με θαυμασμό θα γέμιζε η θέα τους τον νου σου,        90

όσα περίκαλλα έπαθλα στη μέση έβαλε η θεά, η Θέτιδα

με τους χιονάτους αστραγάλους –γιατί ήσουν πάντα φίλος των θεών.

Εσύ, Αχιλλέα, και νεκρός έσωσες έτσι τ’ όνομά σου,

αφού για πάντα, σ’ όλους τους άνθρώπους, λαμπρό το κλέος σου θα μείνει.

Εμένα όμως, όταν τον πόλεμο αποτελείωσα, ποια χάρη

ποια χαρά μού απόμεινε;

Ο Δίας στοχάστηκε στον γυρισμό μου άγριο χαλασμό,

να πέσω από τα χέρια του Αιγίσθου και της καταραμένης μου γυναίκας.»